وقتی واسه پات رو تو بالاترین و فیس بوک گذاشتن از وی پی ان استفاده می کنی یعنی اون لحظه توی کشور خودت نیستی . اون وقت فکر کن این اتفاق مدام توی شب و روزت بیفته .
وقتی موزیکی میشنوی که به گوش آوردنش هیچ راه قانونی ای نداره تو مملکت ت ، وقتی فیلمی می بینی که داشتن ش می تونه یکی از جرم هایی باشه که به خاطر ش محاکمه ت کنن ، و وقتی لذت های عمده ی زندگی ت همین شنیدن ها و دیدن ها باشه ، چه فرقی می کنه کجای دنیا باشی ؟
وقتی با بیشتر دوستات از طریق ( اس ام اس و تلفن و ) اینترنت ارتباط داری یعنی فرقی نمی کنه کجای دنیا باشی . تازه اینکه از جاهایی غیر از اینجا ارتباط پر سرعت تری داشته باشی محتمل تره .
وقتی موقع بگیر بگیر ، پشمات رو نمی زنی که اگه یه وخ گرفتنت هوس بهت تجاوز کردن نکنن یعنی من قول می دم دیگه به کسی که می خواد بذاره از ایران بره گیر ندم . دو ساعت نشینم قانع ش کنم که اونجا دیوونه می شی . که دلت واسه همین صدای اذان که الان کلافه ت کرده تنگ می شه . که روزی دوازده بار به گه خوردن میفتی . که برای تجربه ی چیزای مسخره ای که می گی ، نیازی نیست حتما بری اروپا آمریکا . که واقعا ارزش داره آدم آواتار رو رو پرده ی سینما به صورت سه بعدی ببینه ولی وقتی پاش رو از سینما می ذاره بیرون به خودش بگه کاش پولش رو نگه می داشتم بعدا باهاش کار بهتری می کردم ؟
یه بچه کوچولو توی هر نقطه از زمین که بخنده ، دیدنش معرکه س . برو رفیق . برو لندن . برو تورنتو . برو هر گورستونی که می خوای بری اما یادت باشه حتما جایی از این جاها بری که روزی دوازده بار خنده ی یه بچه کوچولو رو ببینی
شاید این هم نمود دیگری از مازوخیسم باشد ........؟
پاسخحذفدر ضمن من فکر میکنم هیچ وقت نباید از خنده یک کودک لذت برد،چون اگر میدونست به چه جایی قدم گذاشته هرگز نیشخندی هم نمیزد............
پاسخحذفلذت بردن من از اون خنده میتونه همون مقدار ابلهانه باشه که اون داره ابلهانه میخنده ...
هیچ جای دنیا فواره نداره
پاسخحذفیافتمت!
پاسخحذف