نوشته ی سانسور شده ی رمضان نود و یک

 ما تو ايران - به قول فرنگيا- "نايت لايف" نداريم . خيلي افسوس داره . ( مثلا درسته كه آمار و احتمال ميگه هفتاد و شيش درصد بُرد با كازينو ئه ولي خب ما رفيق خرشانس كم نداريم ) . به بركت ماه رمضون يه كم نعمتِ زندگيِ شبانه نصيب مون مي شه ( مثلا كله پاچه اي ها از اول شب باز مي شن و تا آخر 

شب به خلق الله خدمت مي كنن . يا طبق روندِ اين سال ها حداقل تا چند روزِ اولِ ِ اين ماه [ يعني تا قبل از اينكه مسئولين ِ آبرو و ناموس و جونِ مردم ، مطمئن شن كه حال ندارن از آبرو و ناموس و جون مردم مراقبت كنن ] خيلي از سينماها تا پاسي از شب باز تشريف دارن . يا ديگه چراغاي پاركاي بزرگ زود خاموش نمي شه ( واقعا هر جوونِ ساكنِ ايراني كه آدمِ نسبتا بي عاطفه اي ه و موقعيت مالي ش نقطه ي مقابلِ وضعيتِ عاطفي ش ه ، احتمالا همون اندازه اي عقل داره كه عاطفه)

  
[...]

حالا به لطفِ اين شب هاي دوس داشتنيِ بيرون از خونه ، واي واي واي واي - خدا نصيبِ روباه حتي نكنه كه هجده ساعت نتونه هيچي بخوره - روزايي داريم صد مرتبه ... هيچي اصلا . برم سر اصل مطلب ؛ غرض از اين نوشته اين بود كه عارض شم خدمتتون كه در طولِ روز اگه مجبور شدين بيرون از خونه با دوستاتون جمع شين ، مي تونين تشريف ببرين كافي شاپِ... . اونجا دوستان هوا تونُ دارن. فقط اينكه خودتون تشريف ببرين. زياد بقيه رو در جريان نذارين كه مث قضيه ي سينماها نشه.

 ... . و اينكه مستحضريد كه هتل جاي مسافرا ست. يعني كسايي كه اگه كمتر از ده روز اقامت دارن - كه معمولا دارن - نبايد روزه بگيرن. پس نگرانِ مسئله ي روزه خواري و جريمه و شلاق و اينا نباشين. تازه اگه هم حكم دادن و شلاق تون زدن ، بدون ِ داشتن ِ وضعيتِ ماليِ مقابلِ وضعيتِ عاطفي و اين جور چيزا مي تونين پناهندگي اجتماعي بگيرين اگه زرنگ باشين. زرنگ باشين
پيشاپيش از اونايي كه ممكنه به خاطر شباهت اين نوشته با جزوه ي .. شاكي شده باشن عذر مي خوام. ولي خب به قول اون آقاي نويسنده : مگر نه آنکه هر چیز غرامتی دارد؟